Mijn radar
Ik krijg vaak de vraag van klanten hoe het kan dat ik ogenschijnlijk zo makkelijk andere keuzes kan maken wat betreft mijn eten. Hoe lukt het mij toch om in de ogen van mijn cliënten zo vaak de perfecte keuzes en oplossingen in lastige situaties te bedenken.
Ik noem het mijn “radar” of het “scannen van de situatie”. In een lastige situatie scan ik een super snel tempo alle mogelijke opties en maak een beslissing. Omdat ik dit zo vaak doe, gaat dit razendsnel en heb ik het vaak niet eens door dat ik het doe.
Neem bijvoorbeeld een menukaart. Mijn ogen nemen de mogelijkheden snel op en nemen variabelen als wat heb ik al gegeten/gedronken, wat ga ik nog eten/drinken vandaag, heb ik gesport vandaag of ga ik dat morgenvroeg doen, wat vind ik lekker, neem ik er een voor of nagerecht bij, mee.
Dit klinkt ingewikkeld maar dat is het niet. Het is de herhaling die zorgt dat het geen enkele moeite kost. Soms is een keuze iets ingewikkelder en dan neem ik even afstand door bijvoorbeeld even naar het toilet te gaan om de situatie rustiger tot me op te nemen.
Zo kom ik daarna tot mijn keuze en het kan dus zo maar dat ik voordat ik heb besteld al heb besloten dat ik een voorgerecht neem, de helft van mijn hoofdgerecht zal laten staan maar wel het chocolaatje bij de koffie zal nemen.
Dit noemen ze onbewust-bekwaam. Om dit op te kunnen schrijven ben ik me daarvan bewust moeten worden om weer tijdelijk bewust-bekwaam te worden. 
Recente reacties